غذای پروانه در مراحل مختلف زندگی

پروانه

پروانه با توجه به مراحل زندگی خود به شرح زیر تغذیه می کند:

تخم:

پروانه ماده بالغ روی گیاهان تخم گذاری می کند و این گیاهان به غذایی برای لاروهایی که بیرون می آیند تبدیل می شوند.

 

لارو:

لارو هرچه بزرگتر می شود بیشتر غذا می خورد و از هرچه در مسیرش باشد تغذیه می کند، حتی وقتی که رشد می کند سعی می کند تا پوسته تخم خود را نیز بخورد. او می تواند تا بیست برابر وزن خود را بخورد و غذایی که خورده را ذخیره کرده تا بعداً در بزرگسالی از آن استفاده کند. بعلاوه، تا زمانی که پیر شود، پوست خود را حدود 4-5 بار تغییر می دهد و آن را می ریزد.

 

مرحله انتقالی:

لارو وقتی کاملاً رشد کرد، از خوردن متوقف می شود و به پروانه تبدیل می شود.

 

پروانه بالغ:

عملکرد یک پروانه بالغ جفت گیری و تخمگذاری است. برخی از انواع آنها اصلاً غذا نمی خورند و برخی دیگر ممکن است با تغذیه از شهد برخی از گلها انرژی کسب کنند. از آنجا که شهد گل حاوی مقدار زیادی قند است و مقدار کمی پروتئین، ویتامین و طعم دهنده های مختلف، پروانه ممکن است از میوها تغذیه کند.

 

غذاهایی که لارو می خورد:

گزنه:

گزنه بهترین منبع غذایی برای لارو است، زیرا برخی از انواع پروانه ها تخم های خود را روی گزنه می گذارند، مخصوصاً آنهایی که در مکان های آفتابی یافت می شوند.

علف های هرز وحشی:

گیاهان وحشی و گیاهانی که در خشکی یافت می شوند می توانند منبع غذایی کرم های گرسنه باشند.

گل چمنزار:

این گل صورتی منبع غذایی برخی از لاروهاست.

خولان:

درخت خولان منبع مهمی از طیف وسیعی از مواد مغذی مهم برای حیوانات و یکی از درختان مورد علاقه سنجاقک ها محسوب می شود، زیرا درخت زیبایی با گلهای ستاره ای و شاخه های بنفش و قهوه ای است و جایی که لارو می تواند برگهای درخت را بخورد و گلهای آن علاوه بر تولید میوه تا پاییز، شهد نیز فراهم می کند و پرندگان میوه آنها را نیز می خورند.

هر نوع پروانه گیاه خود را انتخاب می کند تا زمانی که تخم روی آن گذاشته شود و پروانه ماده ممکن است پس از آن بمیرد. تفاوت تخم با توجه به هر نوع پروانه در شکل و علائم مشخص می شود.

اطلاعات کلی در مورد پروانه

برخی اطلاعات کلی در مورد پروانه عبارتند از:

پروانه ها غذا نمی خورند، بلکه فقط می نوشند، زیرا از دهان خود مانند شلنگ به عنوان لوله ای برای نوشیدن غذا استفاده می کنند، علاوه بر این هنگامی که غذای خود را نمی خورند، زبان خود را می چرخانند و آن را زیر چانه خود قرار می دهند.

آنها بینی ندارند اما از طریق آنتن های خود بو می گیرند.

پروانه پلک ندارد، زیرا چشمانش بسته نمی شوند.

پروانه ها شب یا وقتی بیرون هوا ابری یا سرد است روی زمین می نشینند و به نظر می رسد خوابیده اند.

داخل بدنه پروانه اسکلتی وجود ندارد، اما اسکلت آن در خارج یافت می شود و اسکلت خارجی نامیده می شود، جایی که به نظر می رسد پوستی از استخوان ساخته شده باشد.

پروانه ها می توانند از طریق پاهایشان مزه کنند، اندام های کوچکی روی پاهای آنها وجود دارد که به آنها این امکان را می دهد تا هرگونه مواد شیمیایی را از چیزهایی که روی آن قرار دارد، بچشد و از این طریق مشخص می شود چیزی که روی آن قرار می گیرد خوراکی است یا خیر.

 

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

نوشته‌های تازه
گزارش جامع دستاوردهای جدید در دنیای هوش مصنوعی
خدمات ویژه کولر گازی و داکت اسپلیت برند تراست
میوه خشک کن: از یک سرمایه‌گذاری کوچک به یک کسب و کار پرفروش
کدام بازار مبل تهران بهتر است؟
مدیریت زمان و پروژه برای فریلنسر‌ها؛ چگونه بهره‌وری خود را افزایش دهیم؟
معرفی مواد غذایی کم کالری و خواص آنها